Światło laserowe jest najjaśniejszym znanym światłem, jaśniejszym nawet od Słońca. Lasery tworzą wiązkę grubości ołówka, tak intensywną, że zdolna jest przebić dziurę w stali oraz tak prostą i wąską, że można ją skierować dokładnie na zwierciadło na Księżycu, 384 401 km od Ziemi.
ŚWIATŁO LASEROWE
W urządzeniu laserowym znajduje się rurka zawierająca mieszaninę gazów, takich jak hel i neon oraz płynny lub solidny kryształ rubinu. Lasery gazowe, na przykład lasery argonowe, dają wiązkę o słabej mocy do wykonywania delikatnych zbliżeń, np. operacji chirurgicznych oka. Lasery chemiczne wykorzystują ciekły fluorowodór w celu wytworzenia intensywnych wiązek stosowanych jako broń. Do rurki doprowadzone są dwie elektryczne końcówki, które wytwarzają iskrę elektryczną. Iskra dostarcza dodatkowej energii atomom materiału laserowego i pobudza je do wystrzeliwania fotonów — małych błysków światła. Fotony są wystrzeliwane przez materiał laserowy we wszystkich kierunkach, uderzając w inne atomy i pobudzając je również do wystrzelenia fotonów. Wkrótce miliardy identycznych fotonów poruszają się w rurce. Lustra na obu końcach odbijają fotony poruszające się w dół i w górę rurki, które przyśpieszają, poruszając się w przód i w tył raz za razem, a dołączają do nich kolejne fotony. Jedno z luster jest przeznaczone do przepuszczenia części fotonów, które po chwili przebijają się. Od razu laser wypuszcza intensywną wiązkę. Niektóre lasery wysyłają ciągłą wiązkę. Silne pulsujące lasery wystrzelają wiązkę w regularnych odstępach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz